Bezdomny chłopak podbija Koreańskie Mam Talent. Niesamowita historia Choi Sung-Bong.

Słyszeliście już o Choi Sung-Bong?

Uwielbiam tego typu historie

i uważam, że my wszyscy ich potrzebujemy.

Bezdomny chłopak Sung-Bong Choi, po tym jak zdobył 

drugie miejsce w koreańskim wydaniu Mam Talent, został gwiazdą Internetu.

Bądźmy szczerzy. Wiemy, że nie powinno się oceniać niczego po 

okładce, ale właśnie to robimy z ludźmi. 

I ciężko się do tego przyznać, ale czasami wpadamy w pułapkę.

" Kiedy miałem trzy lata , poszedłem do domu dziecka , ale z powodu bicia, uciekłem. Gdy miałem pięć lat  mieszkałem sam sprzedając gumę i napoje energetyzujące na ulicach . Przez dziesięć lat żyłem jak mucha. Jestem w końcu w stanie ukończyć szkołę podstawową i średnią.  "

W wieku trzech lat został pozostawiony w sierocińcu, w wieku pięciu lat 

uciekł z powodu złego traktowania i bicia. Znalazł się na ulicy, nie uczęszczał 

do szkoły, spał na schodach lub w publicznych toaletach,

 był sprzedany, był zmuszany przez gang do kradzieży, zajmował się 

sprzedażą gum do żucia oraz napojów energetyzujących w klubie nocnym. 

Pewnego dnia usłyszał piosenkarza i zapragnął samemu zacząć śpiewać. 

Pewna sprzedawczyni uliczna powiedziała mu by poszedł do szkoły muzycznej. 

Chociaż nie miał pieniędzy, pozwolono mu uczęszczać na lekcje.
Pewnego dnia przyszedł na casting do Koreańskiej wersji "Mam Talent".

Przekonajcie się sami o jego niesamowitym głosie
i poruszającej hisotrii:
(napisy po angielsku; ściągnięte z youtube)

Występ w programie całkowicie odmienił jego życie.

Ale czy Sung-Bong Choi zostanie znanym śpiewakiem operowym? 

Czy zostanie symbolem nadziei w tych trudnych czasach? 

Kto wie. Wiadomo tylko, że jest on wstanie 

wykorzystać potencjał, który w nim jest.

Aktualnie Choi współpracuje wraz z Jeong So Park.
Zaliczył też wiele wywiadów w BBC , NBC, czy New York Times.

Wciąż występuje (nie tylko w Korei).

Sung-Bong Choi śpiewał koreański hymn przed igrzyskami w Londynie (2012).

Jest też ambasadorem Centrum Pomocy Społecznej.

Oficjalne strony  Choi Sung-Bong:

https://twitter.com/ChoiSungBong

http://www.sungbongchoi.co.kr/

http://www.youtube.com/sungbongchoiofficial

Co to jest Kanzashi?

Kanzashi jest to tradycyjna japońska ozdoba do włosów, 

najczęściej w formie grzebienia lub szpili.

Kanzashi jest wspaniałą częścią kultury Japonii. 

W dawnych czasach Japonki nie przepadały za biżuterią typu pierścienie,

 bransoletki czy kolczyki, jednak ozdabiały nią przede wszystkim włosy. 

Czasem zdarzały się brosze do pasów obi zwane obi-dome.

Pierwsze ozdoby do włosów pojawiły się w starożytności, 

w okresie zwanym Jōmon (14.000 do 300 p.n.e.).
Okres Heian, nie sprzyjał kanzashi, bowiem moda wymagała 

aby arystokratki nosiły fryzurę zwaną  taregami 垂髪 - 

długie włosy, związane luźno na plecach w koński ogon.
Większą popularność kanzashi przyniosła zmiana mody w okresie 

Azuchi–Momoyama, gdy kobiety zmieniły fryzury na  Nihongami 日本髪.

 Fryzurę tę ozdabiano szpilkami i grzebieniami.

Dziś kanzashi noszą gejsze i maiko, osoby praktykujące ikebanę

 oraz ceremonię herbacianą. Są także popularną ozdobą na święta 

ukończenia wieku 7 , 5 lub 3 lat zwane Shichi-Go-San.

Rodzaje Kanzashi  

Istnieje wiele różnych rodzajów kanzashi, gdyż kanzashi to słowo

 odnoszące się ogólnie do ozdób do włosów.

Ogi - to kanzashi w kształcie wachlarza, często ozdobione 

symbolem kamon (japońskim herbem) i blaszkami bira bira. 

Są bardzo często noszone przez maiko tuż nad skronią, a młode stażem dziewczęta noszą dwa. 

Kanono Dome - generalnie uznaje się że typowe kanoko dome jest okrągłe.  

Bywają jednak najróżniejsze, w kształcie dysku lub motyli.

Hana Tsumami Kanzashi - kanzashi tworzone z jedwabiu to odrębna kategoria. 

Nazywane są hana kanzashi i wytwarza się je metodą tsumami',

 czyli składania płatków z pojedynczych kwadracików 

materiału i sklejania ich w celu ułożenia wzoru. 

Sztuka ta jest na wymarciu. 

Jeszcze niedawno technikę tę stosowało tylko pięciu prawdziwych 

Mistrzów, ale większość osiągnęła już wiek w którym nie przyjmuje uczniów. 

Większość osób którą ją praktykuje w jakimkolwiek zakresie to 

amatorzy i entuzjaści kultury japońskiej, z czego niewiele osób przywiązuje

 wagę do używania tradycyjnych materiałów oraz technik. 

W dużej mierze wynika to z trudności pozyskania materiałów, 

gdyż oryginalne hana tsumami kanzashi powinny być wykonywane z jedwabiu

 - najlepiej chińskiego habutae - oraz klejone klejem ryżowym.   

Hana kanzashi noszą młode kobiety i dziewczęta na różne okazje: 

święto osiągnięcia konkretnego wieku, jak Shichi-Go-San (siedem-pięć-trzy),

 lub Seijin no Hi, czyli święto osiągnięcia wieku 20 lat.

KushiKushi  - przypominają grzebienie i są zazwyczaj noszone pośrodku 

fryzury jako pojedyncza ozdoba. Są najczęściej drewniane lub z szylkretu,

 albo - te współczesne - z żywicy. Są malowane, lub rzeźbione, 

często inkrustuje się je macica perłową.

Do kompletu nosi się tzw. kogai (miecz). 

Nazwa wzięła się z ich konstrukcji, gdyż kogai zazwyczaj są dwuczęściowe,

 a ich składanie przypomina wsuwanie miecza w pochwę. 

Nosi się go z tyłu, w węźle fryzury. Kushi pokryte 

płatkami z jedwabiu nazywane są hanagushi.

Źródło :
http://kanzashi.weebly.com/kanzashi.html

Japoński deser: banany w tempurze

Do przygotowania tego posta natchnęła mnie Sisu,

która na mojej facebook'owej stronie napisała,

ze jej ulubiony deser to banany w tempurze.
 
Początkowo nie wiedziałam co to jest,

jednak po internetowych poszukiwaniach

dowiedziałam się kilku ciekawych informacji (:

Ogólnie tempura to:
tempura (jap. 天ぷら) - potrawa kuchni japońskiej. 

Do jej przygotowania potrzebne są owoce morza, ryby i warzywa, 

które zanurza się w cieście naleśnikowym i krótko smaży na głębokim oleju. 

Dzięki temu zabiegowi krewetka czy warzywo otoczone jest jakby mgiełką z ciasta. 

 ~ Wikipedia

Jednak przy przepisie na banany w tempurze nie ważne

są warzywa czy owoce morza xD

ale to cienkie i chrupiące ciasto, 

które (oryginalnie) smażone jest zaledwie sekundę lub dwie.


Czyli

Banany w tempurze = banany w cieście

Na internecie możecie znaleźć pełno różnych przepisów na ten deser,

lecz ja podaję wam mój, zmodyfikowany  z wielu innych :)


Składniki:   

4 banany 

3 jajka 

3 łyżki śmietany

3-5 łyżek mąki

2 łyżki cukru

olej do smażenia

Przygotowanie:

1. Umyte banany obieramy i kroimy na połówki 

w poprzek i wzdłuż, z każdego otrzymując 4 kawałki. 

2. Żółtka utrzeć z cukrem na jednolita masę .

Dosypywać po łyżce maki ,ciągle mieszając ,dolać smietane ,

a na koniec połączyć z pianą ubita z białek.

3. Ciasto i banany na 30 min wstawić do lodówki
(nie jest to konieczne, ale ułatwia to smażenie).

4. Rozgrzewamy olej bardzo mocno (najlepiej w głębszym garnku).
5. Banany maczać w cieście 

(można też dodatkowo obtoczyć w wiórkach kokosowych),

a następnie kłaść na rozgrzany olej .
6. Przed podaniem dobrze odsączyć banany z nadmiaru tłuszczu.

Najczęstszymi dodatkami do tego deseru są miód lub 

syrop kuromitsu oraz prażone ziarna sezamowe.
Widziałam też wersje z nutellą i cukrem pudrem,

więc to zależy od was co wybierzecie (:



Czy kiedykolwiek jedliście taki deser? Jak oceniacie jego smak?
 Jeśli nie, to czy macie zamiar spróbować? :)

Akamoji-kei vs Aomoji-kei.

Od niedawna w Polsce coraz więcej osób zaczęło interesować się Aomoji.
Ale co to dokładnie jest?
Aby się tego dowiedzieć musimy zajrzeć do podstaw tego stylu,
który zapoczątkował styl Akamoji.

Sama nazwa Akamoji-kei (aka - czerwony, moji - napis, kei - styl) 

wywodzi się od gazet z czerwonymi tytułami takich jak 

Vivi, JJ, CanCam, a te są przeznaczone młodych dziewczyn powyżej 18 roku życia.

Akamoji-kei to styl kobiecy, romantyczny, elegancki i prosty. 

Stylizacje są utrzymane w kolorach jasnych, pastelowych, 

jednak jak już występują mocniejsze kolory są one stonowane przez jaśniejsze ubrania. 

Stroje są raczej gładkie, lub w połączeniu z delikatnymi wzorami. 

Makijaż lekki, codzienny, również w kolorach pastelowych. 

Rzadko pojawia się eyeliner, ale jak już jest to w małych ilościach. 

Biżuteria delikatna, lub jej brak.


Stylizacje, pomysły na fryzury i makijaże w stylu Akamoji-kei

można znaleźć m.in. w magazynach CanCam, Ray, czy JJ.



Styl Akamoji z czasem został poróżniony między eleganckimi kobietami 

a zwariowanymi nastolatkami, które zmieniły Akamoji w coś bardziej

 ekscentrycznego, kolorowego i nowego. 

Dzięki temu powstał styl, który dziś nazywany Aomoji kei.


Aomoji-kei jest stylem typowo ulicznym.
Ekscentryczny, ekstrawagancki a zarazem codzienny. 

Ubrania układają się w oryginalne stylizacje, w których wychodzi się na ulice

 nie przejmując opinią innych. Dozwolone jest każde połączenie wzorów i kolorów. 

Ubrania można warstwować i łączyć różne faktury ze sobą.

 Dodatki są mile widziane, od neonowych i plastikowych po metalowe i czarne.

 Ważne aby strój wyglądał na pełny - nic dodać nic ująć. 

Makijaż jest nieco wyraźniejszy niż w Akamoji, 

ale jego forma i kolory są do wyboru. 

Fryzurę można mieć dosłownie każdą, od różowych ściętych na jeża po długie brązowe.  
Często w Aomoji wykorzystuje się elementy z innych japońskich stylów.
Dodatkowo Aomoji Kei jest współczesnym Harajuku Kei.

“Basically, ‘aomoji-kei’ is about wearing whatever you want

 to wear without caring whether or not you look attractive, cute,

 or sexy. Many times, people who wear aomoji-kei fashion tend

 to switch between different styles a lot just depending on whatever 

they like and what they think is fun, so that’s why it may 

seem like there’s no definitive look for it :)” - Kyary Pamyu Pamyu

"Zasadniczo "aomoji-kei" jest o tym co chcesz nosić nie dbając 

o to czy wyglądasz atrakcyjnie, słodko czy seksownie. 

Wiele razy, ludzie którzy ubierają się w stylu aomoji-kei,

 przeskakują pomiędzy różnymi [Azjatyckimi] stylami w zależności od tego,

 co chcą założyć i co dla nich jest fajne, dlatego może się wydawać,

 że nie ma ostatecznego spojrzenia na ten styl." - Kyary Pamyu Pamyu

Stylizacje, pomysły na fryzury i makijaże w stylu Aomoji-kei 

można znaleźć m.in. w magazynach Zipper czy Kera.

  

Mamy nadzieję, że jak najlepiej przedstawiłyśmy wam na 

czym polegają style Akamoji oraz Aomoji.
Jak byście mieli jakiekolwiek pytania to śmiało (:

Jak wam się podobają oba style?
Który z nich jest lepszy?
Czy ubrałybyście się jako Akamoji lub Aomoji?

Notka przygotowana we współpracy z adminką PAS - Ayame.
Głównym źródłem wiedzy na temat obu stylów był znajomy z Japonii.